parole

parole [paarol]

〈v.〉

1 woord ⇒ gezegde, uitdrukking ⇒ 〈meervoud〉 tekst

2 woord ⇒ (het) spreken, uitspraak

3 erewoord ⇒ belofte

4 spraak ⇒ spraakvermogen

5 〈meervoud〉praatjes ⇒ beloften

♦voorbeelden:

1    parole de Dieu • Woord Gods, de Schrift

      parole d'évangile • evangelie, onomstotelijke waarheid

      la bonne parole • de Blijde Boodschap

      boire les paroles de qn. • aan iemands lippen hangen

      〈spreekwoord〉 les paroles s'envolent, les écrits restent • schrift grift, gepraat vergaat

      mesurer ses paroles • zijn woorden wikken

      je lui ferai rentrer les paroles dans la gorge • ik zal zorgen dat hij die woorden terugneemt

      il est tolérant en paroles • hij beweert tolerant te zijn

      c'est une parole en l'air • dat heeft hij zomaar gezegd, het is een loze kreet

2    avoir la parole facile • gemakkelijk kunnen praten

      adresser la parole à qn. • het woord tot iemand richten

      couper la parole à qn. • iemand onderbreken, in de rede vallen

      〈spreekwoord〉 la parole est d'argent, et le silence est d'or • spreken is zilver, zwijgen is goud

3    n'avoir qu'une parole • zijn woord houden

      rendre sa parole à qn. • iemand van zijn belofte ontslaan

      tenir (sa) parole • woord houden

      prisonnier sur parole • voorwaardelijk in vrijheid gestelde

      (ma) parole!, parole d'honneur! • op mijn woord (van eer)!, eerlijk waar!

      ma parole, il a raison! • verdomd, hij heeft gelijk!

4    perdre la parole • de spraak verliezen; 〈figuurlijk〉sprakeloos staan

5    payer qn. de, en (belles) paroles • iemand met een kluitje in het riet sturen

¶    reprendre sa parole • op adem komen

1. f

1) woord

2) (het) spreken

3) erewoord

4) spraakvermogen

2. paroles

f pl

1) tekst

2) praatjes

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.